روش ارزش دفتری

ارزش دفتری به ارزش خالص شرکت یعنی دارایی‌های ملموس و بخش سخت‌افزاری استارتاپ، اشاره دارد.

یکی از سهل‌ترین روش‌های ارزش‌گذاری، ارزش دفتری تلقی می‌شود. یکی از ایرادات آن این است که بر مبنای معادله حسابداری بوده و ثابت است درنتیجه عوامل تأثیرگذار همانند تورم و نوسانات نرخ بهره که در ارزشیابی صحیح یک دارایی مؤثر هستند، در نظر نمی‌گیرد. این عوامل سبب ایجاد فاصله بین ارزش دفتری و ارزش واقعی دارایی می‌شود.

بعضی از تحلیلگران که از ارزش دفتری برای ارزش‌گذاری شرکت‌ها استفاده می‌کنند، علاوه بر ارزش دارایی‌های فیزیکی، ارزش دارایی‌های نامشهود را برآورده کرده و در محاسبه‌شان در نظر می‌گیرند.

این روش برای شرکت‌هایی که به ارزش‌های مشهود توجه دارند، حائز اهمیت است. البته امروزه بسیاری از کسب‌وکارها بر دارایی‌های نامشهودی همچون: فناوری‌های زیستی، پایگاه داده و توسعه نرم‌افزار توجه می‌کنند.

برخی از تحلیلگران که از ارزش دفتری برای ارزش‌گذاری شرکت‌ها استفاده می‌کنند، علاوه بر ارزش دارایی‌های فیزیکی، ارزش دارایی‌های نامشهود را برآورده کرده و در محاسبه در نظر می‌گیرند.

روش ارزش‌گذاری دفتری برای آن گروه از شرکت‌هایی که بر ارزش‌های مشهود متمرکزند، بسیار مهم است. البته امروزه بسیاری از کسب‌وکارها بر دارایی‌های نامشهودی همچون: فناوری‌های زیستی، پایگاه داده و توسعه نرم‌افزار توجه دارند.

کاربرد ارزش دفتری دارایی‌های شرکت:

با مقایسه ارزش دفتری و ارزش بازار دارایی‌ها، می‌توانیم بفهمیم که سهام یا دارایی، کمتر یا بیشتر از ارزش واقعی خود، در بازار قیمت‌گذاری شده است.

ارزش دفتری، ارزش تئوریک کل دارایی‌های شرکت است که سهام‌داران می‌توانند در زمان انحلال شرکت آن را دریافت کنند.