پلتفرم‌های تعاملی یا سخت‌افزاری، پارادایم جدیدی در ارائه خدمات ماشینی به وجود خواهند آورد. انتقال از کاربران به کامپیوترها، روندی است که با ظهور این فناوری مدرن با آن مواجه خواهیم شد. استفاده‌های ساده از این پلتفرم‌ها مانند پیگیری وضعیت آب‌وهوا، در کنار کاربردهای نسبتاً پیچیده آن، مانند رزرو آنلاین رستوران در یک خیابان خاص، مواردی هستند که می‌توانند چشم‌اندازی متفاوت از آینده خدمات ماشینی، پیش روی جهان قرار دهند. این پلتفرم‌ها به قدری قابلیت رشد و پیشرفت دارند که انتظار می‌رود طی چند دهه آینده، امکان تشخیص چهره از روی شهادت شبکه‌ای از افراد یا مواردی از این دست را نیز شاهد باشیم.
چالشی که در حال حاضر متوجه پلتفرم‌های تعاملی است، نحوه ارتباط کاربران با این پلتفرم‌ها است که مستلزم برقراری ارتباط به روشی کاملاً سازمان‌یافته است. روشی که می‌تواند بسیار ناامیدکننده و ملال‌آور باشد.
طبق اظهارات گارتنر:
«نخستین وجه تمایز پلتفرم‌های تعاملی می‌تواند خوش‌فکری مدل‌های تعاملی و رابط‌های کاربری برنامه‌نویسی آن‌ها باشد. مدل‌هایی که برای دسترسی، درخواست یا هماهنگی با خدمات شخص ثالث طراحی شده‌اند و نتایج پیچیده‌ای برای ارائه دارند.»
