اخیرا آموزش از طریق رباتهای تعاملی باب شده است و نکته حائز اهمیت این است که از خود ربات برای برنامهنویسی و آموزش استفاده میگردد. در حال حاضر دو نوع رویکرد درباره آموزش وجود دارد اولی متدولوژی ESTM که معتقد است نمیتوانید علوم را بصورت مجزا به کوکان بیاموزید بلکه آموزش علوم باید همگرا باشد و روباتیک بهترین ابزار آموزشی ESTMاست زیرا کودکان در فرآیند ساخت سهیم هستند و آنها برنامهنویسی را برعهده میگیرند و درنهایت همبازی میشوند و اصول مکانیک و الکترونیک و برنامهنویسی و ریاضیات و سایرعلوم را فرامیگیرند و تلاش شده تا آموزش با بازی همراه شود.
روبین تا حد زیادی از “ohBot ” الگو گرفته است اما از نظر آزادی عمل و حرکات و زبان تفاوتهایی دارد و این محصول در بازارهای خارجی موفق عمل کرده پس انتظار میرود در ایران هم با استقبال خوبی مواجه شود.
از جمله مزایای روبین نسبت به نمونه خارجی فارسی زبان بودن آن و شخصیتپذیری است. شما به سادگی با صفحات کشویی داخل صورت ربات میتوانید شخصیت اش را تغییر دهید. از مزایای مثالزدنی دیگر میتوان به قیمت تمام شده کم روبین نسبت به رقبا اشاره کرد. از جمله رقبای روبین ، نائو میباشد که بیش از 300 میلیون قیمتگذاری شده و ارزش تمام شده آن 500 هزار تومان است.
بازاربرنامهنویسی برای کودکان مدتی است داغ شده است و چندین شرکت با زبان برنامهنویسی اسکرچ در حال آموزش برنامهنویسی به کودکان هستند. پس روبین اولین ایده یادگیری از طریق بازی نیست ، افرادی نیز قبل از ما فعالیت داشتند اما غالبا محصول برای خودشان نبوده بلکه از محصولات خارجی استفاده کردهاند مانند “پیشروبات” که رباتی را با نام “همستر” توسعه داده بود.
در حال حاضر 20 ربات برای مشتری هایی در گروههای مختلف از نظر درآمدی در نظر گرفته شده و محصول در حال تست بازار است یک پرسشنامه تهیه شده است که آن را در اختیار کاربر قرار داده شده و پس از اینکه یک هفته از ربات استفاده کرد، پرسشنامه را تکمیل میکند که تا یک ماه آینده بازخوردها کامل گرفته میشود تا اصلاحات را اعمال شود. همچنین پس از تست نهایی ربات در دیجی کالا عرضه میشود و علاوه بر آن در کتابخانهها نیز عرضه میشود مدل دیگری که وجود دارد تعامل با مربیهای آموزش برنامهنویسی رباتیک کشور است که با آموزش بر پایه پلتفرم روبین بیشتر در بازار معرفی میشود.
روبین بر اساس اسکرچ (زبان گرافیکی ساده که توسط آزمایشگاه Media Lab در MIT توسعه داده شده است) ساخته شده و ما کنترلهای ربات را وارد این زبان برنامه نویسی شده. پایهها و المانهای زبان برنامهنویسی مانند: شرط، تعریف متغیر، شروع و پایان هر برنامه و حلقههای تکرار در زبان برنامهنویسی ربات وجود دارد؛ با این ویژگی که خروجی برنامه به جای اینکه در محیط برنامهنویسی رویت شود، در عملکردهای ربات دیده میشود. به عنوان مثال کودک برنامهای مینویسد که از ربات سوال پرسیده شود؛ سوالی مانند: “چه کار میتوانی بکنی؟” و ربات پاسخ میدهد: “میتوانم سرم را تکان بدهم و یا کتاب بخوانم و یا ..” و زمانی که از آن درخواست شود سر خود را بچرخان، ربات سوال می کند که: “چند درجه و چند بار آن را بچرخانم” و کاری که درخواست میشود را دقیقاً انجام میدهد.
این ویژگی مزایای بسیاری دارد، چراکه کودک میتواند سناریویی را که با معلم و یا هم بازی خود دارد، با ربات تجربه کند و با آن هم بازی شود. خود کودک میتواند برنامهنویسی مربوط به این سناریوها را انجام دهد. میتوان برای روبین به صورت نامحدود سناریوهای تعاملی پیچیده نوشت که این تنوع آن را از یک ربات معمولی که عملکردهای محدودی دارد، متمایز میکند. این برنامه تعاملی از حمایت معاونت علمی ریاست جمهوری و مجموعه ستاد اقتصاد دیجیتال برخوردار است.
بدون دیدگاه